zondag 28 februari 2010

Oude liefde roest niet!



Een tijd geleden laaide opeens mijn liefde voor de trouwe begeleiders uit mijn kindertijd in alle hevigheid op. "Opeens" is niet helemaal het juiste woord. Een van mijn vriendinnen is verzamelaar en bij elk bezoek aan haar word ik jaar in jaar uit met haar werkelijk schitterende berenfamilie geconfronteerd welke vrolijk in de woonkamer vertoefd. Heldhaftig heb ik deze kwelling altijd doorstaan tot kort geleden de afgunst ondragelijk werd en alle stoppen doorsloegen. Helaas kwam ik er snel achter dat niet de kleine, redelijk betaalbare exemplaren mijn hart sneller laten kloppen, verliefde blikken oproepen en kirrende woordjes uitlokken, gericht aan vrienden die nooit iets terugzeggen. Het zijn de anderen! Mijn man is helemaal van slag. Hij dacht mij enigzins te kennen, had zich al lang bij mijn verzamelwoede van vreemde voorwerpen neergelegd, maar dat ik sinds kort vaker een beer zoen dan hem komt hard aan!
w
Seit einiger Zeit lodert plötzlich meine alte Liebe für die treuen Kameraden aus meiner Kinderzeit wieder sehr heftig. "Plötzlich" ist nicht ganz das richtige Wort. Eine Freundin ist Sammlerin und schon jahrelang werde ich bei jedem Besuch mit ihrer einzigartigen Bärenfamilie konfrontiert welche fröhlich im Wohnzimmer Sitzung hält. Mit Todesverachtung habe ich diese Qual immer durchstanden bis kürzlich der Neid unertäglich wurde und alle Sicherungen durchbrannten. Leider merkte ich schnell, dass nicht die kleinen, noch bezahlbaren Exemplare meinen Herzschlag erhöhen, verliebte Blicke wecken und mich schmeichelnde Worte richten lassen an Freunde die nie Antwort geben. Es sind die anderen! Mein Mann ist fix und fertig. Er war davon überzeugt mich doch etwas zu kennen, hatte sich an mein Sammeln komischer Sachen gewöhnt, aber dass ich seit kurzem öfter einen Bär küsse als ihn, kränkt ihn sehr!