vrijdag 30 september 2011

Lui


Hoogste tijd voor een beetje rust! Het feit, dat ik voor de zesde keer grootmoeder geworden ben, is niet de oorzaak voor mijn vermoeidheid en de behoefte om even lekker te luieren. Drie dagen lang zijn wij met het schoonmaken, opruimen, afbreken en opbergen van ons zomerverblijf bezig geweest. Eindeloos slepen met loodzware vloerplaten en andere aardigheden over een nog steeds erg nat terrein. Ineens is "ons" plekje helemaal leeg en we geven het voor vele maanden terug aan het weiland. Tijd voor andere zaken. Morgen wordt er gevilt en zondag mogen wij onze kersverse kleindochter opnieuw gaan bewonderen. Héél erg blij was ik met alle lieve reacties op haar geboorte, bedankt!
q
Höchste Zeit für eine Ruhepause! Die Tatsache, dass ich zum sechsten Mal Grossmutter geworden bin, ist jedoch nicht der Grund für meine Müdigkeit und das Bedürfnis um zu faulenzen. Drei Tage lang waren wir damit beschäftigt unseren Sommersitz zu putzen, aufzuräumen, abzubrechen und zu verstauen. Stundenlanges Geschlepp mit schweren Bodenplatten und anderem Zeug durch das noch immer sehr nasse Gras. Plötzlich ist "unser" Platz ganz leer und wir geben ihn für viele Monate dem Weideland zurück  Zeit für andere Sachen. Morgen wird gefilzt und am Sonntag dürfen wir unsere nagelneue Enkelin aufs neue bestaunen. Riesig gefreut habe ich mich über alle liebe Post zu ihrer Geburt, tausend Dank!

maandag 26 september 2011

Silje


Zaterdagmiddag werd het lange wachten rijkelijk beloond. Silje is thuis geboren, gezond en mooi. Vlakbij, in een andere kamer, zijn de grootvader, "tante" Irthe, de aanstaande grote zus en ik getuige van haar eerste kreet. Even later mogen we het nieuwe mensje gaan bewonderen, aanraken, vasthouden. Ik voel me blij en gelukkig, maar ook van een andere wereld. Beelden uit het verleden trekken voorbij en weemoedig maar  berustend, toon ik mijn prachtige kleindochter aan de  geliefde schimmen die nooit uit mijn gedachten zijn.
q
Am Samstagmittag wurde die lange Wartezeit reichlich belohnt. Silje kam zu Hause auf die Welt, gesund und schön. Ganz nahe, in einem anderen Zimmer, hören der Grossvater, "Tante" Irthe, die zukünftige grosse Schwester und ich ihren ersten Schrei. Schnell dürfen wir das neue Menschenkind bewundern, anfassen, halten. Ich bin froh und glücklich, fühle mich jedoch auch wie von einem anderen Stern. Szenen aus der Vergangenheit ziehen vorbei und wehmühtig aber ergeben, stelle ich meine wundervolle Enkeltochter den geliebten Schatten, die mich immer begleiten, vor.

vrijdag 23 september 2011

Levenslessen




De bedoeling was om vandaag héél héél goed ons zomerverblijf te gaan opruimen, schoonmaken en alvast een beetje af te breken. In het leven loopt, gelukkig, zal ik maar zeggen, niet alles altijd volgens plan. 
q
Eigentlich wollten wir heute unseren Sommersitz ganz, ganz gut aufräumen, putzen und auch schon ein wenig abreissen. Im Leben kommt es nicht immer so wie man denkt, Gott sei Dank

woensdag 21 september 2011

Men in felt



Terwijl we nog steeds op ons kleinkind zitten te wachten heb  ik de grootvader alvast een nieuwe sjaal aangemeten. Houden mannen eigenlijk van vilt? Van bijzonder vilt?? Mijn zoon wel, maar hij is dan ook een bijzonder bijzondere zoon! De grootvader lacht enigszins gekweld of zie ik dat verkeerd?
q
Während wir noch immer auf unser Enkelkind warten, habe ich dem Grossvater einen neuen Schal verpasst. Mögen Männer eigentlich Filz? Tollen Filz?? Mein Sohn schon, aber er ist auch ein ganz toller, toller Sohn! Der Grossvater schaut irgendwie leicht gequält aus der Wäsche oder täusche ich mich?

zondag 18 september 2011

Lied zonder eind???


Er zouden regels moeten komen voor het belgedrag van hoogzwangere dochters. Terwijl de telefoon rinkelt flitst er telkens binnen luttele seconden van alles door mijn hoofd. Voor het geval dat iemand anders behalve ik kans ziet om het ding  op te pakken (technisch gezien zo goed als onmogelijk)  volgen twee korte, ondertussen reeds klassieke vragen van mijn kant: "Vera??? En.....???" Gelukkig ben ik meestal als eerste bij de finish, want mijn geroep, dwars door elk ander gesprek heen, wordt niet écht gewaardeerd door man en jongste dochter. Gistermiddag was het weer zo ver. Sprinten naar de telefoon......in gedachten zie ik mijn pasgeboren kleinkind voor me, ben alvast blij dat alles goed verlopen is, heb niet meteen door, dat de lachende, zéér aanstaande moeder doodleuk in de binnenstad aan het shoppen is op zaterdagmiddag! Verder ook alles goed en eigenlijk wil ze Irthe even spreken. Over een liedje. Een liedje!!! Verbouwereerd val ik naast de aanstaande grootvader op de bank neer....... de zeilboot komt ze in elk geval voorlopig niet meer in!
q
Eigentlich müsste es bestimmte Vorschriften geben was die Anrufe von hochschwangeren Töchtern angeht. Sobald das Telefon klingelt flitzt innerhalb weniger Sekunden alles mögliche durch meinen Kopf. Insofern jemand anders es schafft um den Höhrer vor mir zu greifen (technisch gesehen beinahe unmöglich) folgen zwei kurze, inzwischen schon klassische Fragen meinerseits: "Vera??? Und....???" Zum Glück bin ich so gut wie immer als erste beim Finish, denn meine Einmischung, ganz wurscht wer da gerade anruft, stimmt den Mann und die jüngste Tochter nicht sehr fröhlich. Gestern mittag war es wieder soweit. Ein Sprint ans Telefon..... in Gedanken sehe ich bereits mein neugeborenes Enkelkind, freue mich schon mal, dass alles gut überstanden ist, kapiere nicht gleich, dass die lachende, sehr werdende Mutter gerade ausgiebig in der Innenstadt shoppt am Samstagmittag! Ansonsten ist auch alles bestens und eigentlich möchte sie Irthe sprechen. Es geht um ein Lied. Ein Lied!!! Total aufgelöst lasse ich mich neben den werdenden Grossvater auf die Couch fallen.....vom segeln wird sie jedenfalls vorläufig ausgeschlossen!

woensdag 14 september 2011

Werkverzuim





Hier zijn die beesten dus. Nog steeds lekker vakantie aan het vieren zeker. Met z'n tienen tegelijk! Terwijl oma's maagzuuraanvallen hun hoogtepunt reeds bereikt hebben! Dit nutteloze heen en weer-gefladder zet geen zoden aan de dijk. Ik wil mijn kleinkind....nu!!!
q
Hier treiben sich die Viecher also rum. Anscheinend immer noch im Urlaub! Zehn Stück! Während Oma's Dauersodbrennen seinen Höhepunkt schon längst überschritten hat! Dieses sinnlose hin und her-Geflatter bringt natürlich überhaupt nichts. Ich will mein Enkelkind....sofort!!!

vrijdag 9 september 2011

Bezigheidstherapie




 Eigenlijk ben ik bloednerveus. Volgende week wordt mijn zesde (!) kleinkind verwacht. Terwijl de aanstaande moeder zich niet al te druk schijnt te maken, gewoon doorgaat met stofzuigen,  zware kinderautostoeltjes tillen en trappen op en neer blijft  rennen, heeft de aanstaande grootmoeder de zenuwen. Groot werk heb ik even uitgesteld, al ontbreekt het me gelukkig nog niet aan ideeën. Omdat elk moment het "verlossende" telefoontje verwacht kan worden hou ik me alleen nog bezig met klein en vóóral reeds droog vilt. Het in shibori-techniek gevilte deel heb ik tijdens onze vakantie gemaakt van handgeverfde wol en zijde. Omdat het vrij kort geworden was wist ik me er eerst geen raad mee tot mijn blik op een reep leer met prachtige rand viel, net lang genoeg als ceintuur ( alléén voor niet-zwangere vrouwen!).
q
Eigentlich bin ich total nerveus. Nächste Woche wird  mein sechstes (!) Enkelkind erwartet. Während die werdende Mutter  anscheinend totale Ruhe bewahrt, staubsaugt, schwere Kinderautositze herumschleppt und die Treppen rauf und runter rennt, ist die werdende Grossmutter fix und fertig. Grosse Werkstücke habe ich auf Eis gelegt, an Ideen fehlt es mir jedoch zum Glück noch nicht. Weil ja jeden Augenblick der "erlösende "  Anruf kommen kann, beschäftige ich mich nur noch mit kleinem und vor allem bereits trockenen Filz. Das in Shiboritechnik gefilzte Teil habe ich im Urlaub aus handgefärbter Wolle und Seide gemacht. Weil es ziemlich kurz geworden war, fiel mir erst kein Verwendungszweck ein, bis ich meinen Blick auf ein Stück Leder mit tollem Rand fallen liess, gerade lang genug für einen Gürtel (nur für nicht Schwangere!).

zaterdag 3 september 2011

Twilight zone





Een korte, duistere sluiproute. Klauterwerk op een wankele ladder. Op de oude hooizolder lijkt het alsof de tijd  heeft stilgestaan. Verrukt betreed ik samen met mijn model een ander universum, zo afgesloten van de buitenwereld, stil, terwijl ik  toch duidelijk de mensen buiten op het erf hoor praten en lachen. Het is warm en stoffig en het licht is sprookjesachtig  en het leven is goed.
q
Ein kurzer, düsterer Schleichpfad. Klettern auf einer schwankenden Leiter. Auf dem alten Heuboden scheint die Zeit stillgestanden zu haben. Bezaubert betrete ich zusammen mit meinem Modell ein anderes  Universum, verborgen vor der Aussenwelt, still, während ich doch deutlich das lachen und reden der Leute draussen auf dem Hof hören kann. Es ist warm und staubig und das Licht ist märchenhaft und das Leben in Ordnung.