vrijdag 28 april 2017

Terug



Lang geleden plaatste ik mijn laatste blogpost. Ik mis het bloggen en begin vandaag gewoon weer. Sinds mijn jongste dochter voor haar studie naar Groningen is verhuist, is het wel heel erg stil geworden om mij heen. Vijf jaar geleden heb ik ervoor gekozen om zonder partner verder te strompelen. Strompelen is het nog steeds geblazen. Een bescheiden inkomen creëren met het verkopen van handgemaakte producten valt niet mee. Soms mis ik de gesprekspartner, die ook nog eens van mij houdt. De hond schijnt naar mij te luisteren maar zegt nooit iets terug. Stop! Al heb ik mij voorgenomen om hier voortaan meer over mijn leven bloot te geven, wil ik de dingen van de zonnige kant laten zien. Vanzelfsprekend zal ik weer regelmatig nieuw werk laten zien, maar zo nu en dan vertellen over mijn zoektocht naar blijdschap. 
q
Mein letzter Blogpost liegt ganz schön lange zurück. Mir fehlt das Bloggen und heute fange ich einfach wieder damit an. Seit meine jüngste Tochter nach Groningen umgezogen ist um zu studieren, ist es sehr still um mich herum geworden. Vor fünf Jahren traf ich die Entscheidung, ohne Partner durchs Leben zu stolpern. Stolpern tue ich noch immer recht fleissig. Es ist gar nicht so einfach, ein bescheidenes Einkommen zu erzielen mit dem Verkauf von handgefertigten Sachen. Manchmal fehlt mir der Gesprächspartner, der mich ausserdem auch noch liebt. Der Hund scheint mir zuzuhören aber gibt nie Antwort. Halt! Ich habe mir zwar vorgenommen, hier in Zukunft mehr über mein Leben preiszugeben, will jedoch die Sonnentage hervorheben. Selbstverständlich werde ich wieder regelmässig neue Werkstücke vorstellen, aber ab und zu auch von meiner Suche nach dem Frohsein berichten.